Słowo biskupa

List biskupa zapraszający na uroczystości skrzatuskie 2021

List został odczytany we wszystkich parafiach diecezji w niedzielę 12 września.

Siostry i Bracia, Drodzy diecezjanie!

Nasza diecezjalna wspólnota rozpoczęła świętowanie roku jubileuszowego: 50-lecie swojego istnienia.
28 czerwca 1972 r. papież Paweł VI ogłosił bullę Episcoporum Poloniae coetus, którą, między innymi, ustanowił naszą diecezję. Diecezja Koszalińsko-Kołobrzeska – historycznie zakorzeniona w kołobrzeskim biskupstwie, ustanowionym w roku tysięcznym – ma swoją niepowtarzalną historię pisaną wiarą ludzi żyjących na tej ziemi.

Dzisiaj my piszemy ją dalej wiarą naszego pokolenia, świadectwem życia i posługą miłości. Nasza diecezja to rodziny – najważniejsze wspólnoty Kościoła. To także osoby samotne. To nasze parafie, kapłani, osoby życia konsekrowanego. To również wspólnoty sióstr kontemplacyjnych, które nieustannie trwają na modlitwie. To sprawa nowych powołań i zaangażowanych ludzi świeckich. To ruchy, wspólnoty i stowarzyszenia. Nasza diecezja to miasta i wsie, domy pełne miłości i szczęścia, ale także ludzie odrzuceni, którzy nie są kochani. To również szpitale, hospicja i chorzy w domach, ludzie wolni, ale i uzależnieni. Nasza diecezja to ludzie mocnej wiary, karmiący się Bogiem na modlitwie i Eucharystii, i jednocześnie ci poszukujący Boga, jak i ci, którzy już Go nie szukają.

Dzisiaj, kiedy przygotowujemy się do uroczystej inauguracji roku jubileuszowego w Skrzatuszu, w tej niepowtarzalnej i historycznej chwili, Jezus stawia nam w Ewangelii decydujące pytanie: „A wy za kogo mnie uważacie?” Jezus nie szuka moich słów, szuka mnie. Nie oczekuje definicji, ale pyta o moje życie. Pyta mnie, co wydarzyło się w moim życiu, kiedy Go spotkałem.  Pyta mnie, czy On jest centrum mojego życia i celem każdego mojego zaangażowania. Piotr, pierwszy z Apostołów, podpowiada nam dziś odpowiedź: Ty jesteś Chrystus, Syn Boga Żywego, Ty jesteś moim Panem.

Siostry i Bracia,

Bóg każdego z nas powołuje osobiście i po imieniu, ale najpełniej doświadczamy Go we wspólnocie. Ta wspólnota jest ciągle w drodze. Choć zmaga się z trudnościami i przeciwnościami, nie przestaje być wierna swojemu boskiemu Przewodnikowi – Jezusowi. U początku Kościoła stoi dar wspólnoty. Obraz pierwszego Kościoła, pierwszej wspólnoty wierzących jest „wielkim gestem” wskazującym na Chrystusa i Ducha Świętego. Istotną rolą Ducha Świętego jest zbieranie nas. Tak się zaczyna Eucharystia. Tak jest i teraz. Doświadczamy tego szczególnie w czasie trwania II Synodu Diecezji Koszalińsko-Kołobrzeskiej. Duch Święty zbiera nas nieustannie, byśmy byli we wspólnocie. Jesteśmy z pokolenia, w którym życie wspólnotowe niebezpiecznie osłabło. Zgubiliśmy chwilę, by, trwając na modlitwie, pozwolić Bogu, aby nas nieustannie zbierał, gromadził w jedno. Ponieważ Chrystus istnieje tylko w „my”, we wspólnocie wierzących, bycie Jego uczniem to nieustanne zanurzanie się w tajemnicy wspólnoty, gdyż nikt z nas nie ma Jezusa tylko dla siebie. W ten sposób unikamy jednego z większych współczesnych niebezpieczeństw życia duchowego – uznania swojej prywatnej wiary za miarę wiary Kościoła.

Siostry i Bracia,

Od 50 lat uczymy się bycia wspólnotą Kościoła. Nasz diecezjalny Kościół jest matką. Na podobieństwo Maryi przechowuje dziedzictwo tego czasu, zachowując w sercu poprzedzające nas pokolenia, ich wiarę i cały trud wrastania w tę nową dla nas ziemię. Naszym przodkom i nam dzisiaj w Skrzatuszu Maryja została podarowana w znaku Matki trzymającej Ciało Jezusa, z twarzą pełną ufnej nadziei w wypełnienie obietnicy Jego Zmartwychwstania. Pielgrzymujący do Skrzatusza ludzie ofiarowywali Jezusowi i Maryi korony, które były wyrazem ich wdzięczności i miłości. Pierwsze podarowano Skrzatuskiej Piecie w XVII wieku. Są one jednymi z pierwszych koron wotywnych w Polsce. Kolejnymi została ukoronowana Pieta, kiedy powstała nasza diecezja. Teraz kiedy przeżywamy 50-lecie jej utworzenia, chcemy także podarować Jezusowi i Maryi szczególny dar: pragniemy Ich ukoronować naszą miłością. Zechciejmy podarować korony, które nie będą tylko widzialnym symbolem, ale będą połączone z ożywieniem naszej wiary i konkretnymi dziełami miłości.

Ukoronować Pietę naszą miłością to znaczy podjąć zobowiązania duchowe. Ich propozycje zostaną nam przekazane w czasie uroczystości skrzatuskich, a w późniejszym czasie zostaną w formie folderu przesłane do każdej parafii. Tylko podjęte zobowiązania duchowe dadzą nam możliwość złożenia materialnego daru, symbolicznej złotówki, na jubileuszowe korony, którymi w przyszłym roku podczas skrzatuskich uroczystości ukoronujemy Pietę.

Zechciejmy również w tym jubileuszowym roku podjąć konkretny czyn miłosierdzia, będący swego rodzaju wotum dziękczynienia za 50-lecie naszej diecezji. Tym czynem będzie pomoc ludziom dotkniętym chorobą poprzez wsparcie Regionalnego Centrum Krwiodawstwa i Krwiolecznictwa im. Jana Pawła II w Słupsku.

Kochani Siostry i Bracia zapraszam Was na wyjątkową w tym roku pielgrzymkę do Skrzatusza. Wspólne świętowanie jubileuszu naszej diecezji rozpoczniemy u Matki Miłości Zranionej i Naszej Nadziei
w niedzielę 19 września o godz. 10.30.

Kochani Młodzi Przyjaciele! Sobota jest Wasza – to Wasz dzień – dzień Kościoła jutra. To Wy rozpoczniecie nasz jubileusz i to Wy w drugim pięćdziesięcioleciu będziecie sercem i nadzieją naszego Koszalińsko-Kołobrzeskiego Kościoła. Zapraszam Was na nasze Diecezjalne Spotkanie Młodych w sobotę 18 września o godz. 15.00.

Siostry i Bracia, dziękuję za modlitwę, za Waszą obecność w Skrzatuszu i miłość do naszej diecezji. Dziękuję również za ofiary złożone dzisiaj na tacę i za wszelką okazywaną przez Was pomoc.

Do zobaczenia w Skrzatuszu!

Wasz biskup