Z życia diecezji

Bp Zadarko: Szafarz to nie kelner, a rada parafialna to nie grupka aktywistów

Bp Krzysztof Zadarko przewodniczył Mszy św. dla przeżywających w Skrzatuszu dni formacyjne grup nadzwyczajnych szafarzy Komunii świętej oraz przedstawicieli parafialnych rad duszpasterskich.

W skrzatuskim sanktuarium ponad pół setki nadzwyczajnych szafarzy Komunii świętej przeżywało rekolekcje. Mszy św. przewodniczył bp Zadarko autor zdjęcia: Karolina Pawłowska źródło zdjęcia: Gość Niedzielny

Przywołując zdanie z Pawłowego Listu do Efezjan, wskazywał, że w nim można szukać klucza do refleksji nad współczesnym Kościołem dotykanym przez kryzysy zewnętrzne i wewnętrzne.

- Jeżeli szukamy dzisiaj odpowiedzi na to, jak być Kościołem, to w tym zdaniu kryje się jedna z odpowiedzi. „Nie jesteście już obcymi i przychodniami, ale jesteście współobywatelami świętych i domownikami Boga”. To znaczy, że nie jesteśmy już anonimowi - mówił bp Zadarko

Przestrzegał przed tratowaniem Kościoła, jak punktu usługowego, w którym zaspokaja się potrzeby. Bycie wspólnotą nie może sprowadzać się do okazjonalnego widywania podczas nabożeństw.

- Jeśli to jest tylko to, możemy stać się karykaturą Kościoła: punktem usługowym do zaspokajania pięknych, duchowych potrzeb. Święty Paweł mówi, że musimy dostrzec drugiego człowieka, z którym łączy nas relacja. Tu dotykamy tajemnicy Kościoła, którą jest jednanie ludzi ze sobą. Kościół, ponieważ budowany jest na Chrystusie, ma w sobie gigantyczny potencjał znoszenia podziałów w świecie - podkreślał.

- Istotą Kościoła jest to, że każdy z nas jest wezwany po imieniu. Być z kimś po imieniu nie oznacza wiedzieć o nim wszystkiego, ale okazać mu serce. Ukazać mu Chrystusa, który jest miłością. Nie zestaw dogmatów ani przepisów, nawet najświętszych, ale istotę sakramentów, istotę wspólnoty, którą jest tylko i wyłącznie miłość. Miłość Chrystusa, miłość miłosierna, która przekracza wszystkie bariery, z tymi największymi, jakimi są wrogość, grzech, śmierć - mówił bp Zadarko.

Formującym się w Skrzatuszu grupom przypominał dobitnie: 

- Szafarz to nie kelner proboszcza do roznoszenia Komunii świętej, a rada parafialna to nie grupka aktywistów do zadań specjalnych. To ludzie, którzy czują, że są w Kościele razem, odpowiedzialni za siebie nawzajem; niosący Ewangelię nie tylko słowami. 

- Chciałbym, żebyście kochali Kościół, znaleźli w nim swoje miejsce i odchodzili od anonimowości. Żebyście nie było to miejsce „na chwilę”, ale miejsce wzrastania - życzył szafarzom i członkom parafialnych rad duszpasterskich.