Diecezja

Biskup Krzysztof Zadarko

Mianowany biskupem pomocniczym 16 lutego 2009 roku przez papieża Benedykta XVI ze stolicą tytularną Cavaillon. Święcenia biskupie przyjął 25 kwietnia 2009 roku w katedrze koszalińskiej.

Zawołanie biskupie: "Amen Bogu na chwałę".

biskup Krzysztof Zadarko

Urodził się 2 września 1960 roku w Słupsku. Maturę zdał w 1980 roku w Technikum Elektrycznym w Słupsku. Następnie rozpoczął studia filozoficzne w Wyższym Seminarium Duchownym w Gościkowie-Paradyżu. W latach 1982-1986 studiował teologię w Wyższym Seminarium Duchownym w Koszalinie. Święcenia kapłańskie przyjął 25 maja 1986 roku w Słupsku. W latach 1986-1987 i 1990-1991 był wikariuszem w parafii katedralnej w Koszalinie i katechetą w Liceum Plastycznym. W latach 1987-1990 odbywał studia z homiletyki na Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie.

W latach 1990-2007 był wykładowcą homiletyki i zastosowania mass mediów w duszpasterstwie w Wyższym Seminarium Duchownym w Koszalinie. Pełnił tam również funkcję prefekta (1991-1994). Był dyrektorem koszalińskiej diecezjalnej rozgłośni radiowej (1992-1994), dyrektorem Wydziału Duszpasterskiego (1995-2007) i rzecznikiem prasowtm Kurii Biskupiej (2005-2007). Został mianowany kapelanem Jego Świątobliwości.

W 2008 roku ks. Zadarko obronił doktorat z homiletyki na UKSW w Warszawie. Jego tematem były przypowieści w kaznodziejstwie. W latach 2007-2009 pracował w Polskiej Misji Katolickiej w Szwajcarii. Od 2009 roku ponownie wykłada homiletykę w Wyższym Seminarium Duchownym w Koszalinie. Jest kanonikiem Kapituły Kolegiackiej Pilskiej oraz członkiem Kolegium Konsultorów i Rady Kapłańskiej.

16 lutego 2009 roku papież Benedykt XVI mianował ks. Krzysztofa Zadarkę biskupem pomocniczym diecezji koszalińsko-kołobrzeskiej, przydzielając mu stolicę tytularną Cavaillon (obecnie na terenie Francji). 25 kwietnia 2009 roku przyjął święcenia biskupie w katedrze koszalińskiej.

Kontakt:

tel. 94 343 87 12
e-mail: zadarko@episkopat.pl

Opis herbu biskupa Krzysztofa Zadarki:

W centrum tarczy herbowej znajduje się chrystogram, utworzony przez dwie greckie litery X (chi) i P (rho) nawiązujące do mesjańskiego tytułu Jezusa z Nazaretu (Christos). Arcykapłańska barwa tego znaku (purpura) wskazuje na ofiarę zbawczą Chrystusa, pieczętującą Nowe Przymierze. Złoty nimb, podobny do tarczy słonecznej, wskazuje na Chrystusa: "światło na oświecenie pogan i chwałę ludu Izraela" (por. Łk 2, 29-32). Koło symbolizuje bóstwo Chrystusa. Trzy fale mówią o trynitarnej formule chrzcielnej, która rozpoczyna w człowieku nowe życie dziecka Bożego. Błękit nieba i fal mogą przywoływać maryjne środowisko objawienia Syna Bożego.

Złoty krzyż jest pastorałem biskupim i jednocześnie najważniejszym drogowskazem w jego misji wobec Kościoła i świata. Kapelusz pielgrzymi przypomina wezwanie do drogi: "Idźcie i nauczajcie" (por. Mt 28, 20). Jego zielona barwa, znak wielkanocnej nadziei, jest echem działania Ducha Świętego "odnawiającego oblicze ziemi" (por. Ps 104, 30) oraz przypomina o nieskażonej nauce Dobrego Pasterza wiodącego owce na zielone pastwiska. Dwa zielone sznury i trzy rzędy chwostów po obu stronach tarczy mówią o opiece Bożej nad pasterzem. Bóg sam jest bowiem "Pasterzem i Stróżem (episkopos) dusz naszych" (por. 1 P 2, 25).

Zawołanie biskupie "Amen Bogu na chwałę", wybrane w Roku św. Pawła i zaczerpnięte z 2 Kor 1, 20, sięga do najpierwotniejszego słowa modlitewnego w chrześcijaństwie, zaczerpniętego z macierzystej mowy Jezusa. Wezwanie to, czytane w kontekście całego listu, mówi o powołaniu apostolskim w Kościele do głoszenia prawdy objawianej słowem i życiem, podejmowanym dla chwały Bożej.